Do 9 lipca trwa Konkurs Papieski dla studentów, doktorantów i młodych absolwentów, w którym główną nagrodą jest roczne stypendium na Angelicum w Rzymie. Jan Bednarski, absolwent edycji 2024/2025, dzieli się swoimi wrażeniami z czasu na JP2 Studies – szczególnego nie tylko ze względu na walory naukowe.
Studia na Uniwersytecie Św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie potraktowaliśmy jako nasz „rok miodowy”, na który wybraliśmy się z żoną zaraz po naszym ślubie w październiku. Już wcześniej łączyła nas wspólna pasja: zgłębianie intelektualnej tradycji Kościoła i dzielenie się nią z innymi. Organizowaliśmy spotkania dyskusyjno-książkowe, na które zapraszaliśmy znajomych i wspólnie rozmawialiśmy o dziełach, np. Jana Pawła II.
Wyjazd do Rzymu miał dać nową inspirację, potrzebne narzędzia i głębsze zrozumienie – wszystko po to, by po powrocie kontynuować dzieło ewangelizacji. I właśnie to się wydarzyło! Dzięki stypendium mogłem uczestniczyć w programie JP2 Studies, a żona korzystała z innych zajęć z bogatej oferty Angelicum, m.in. w ramach Instytutu Duchowości. Wspólne studiowanie teologii w pierwszym roku małżeństwa pogłębiło naszą relację i rozwinęło pasję, którą dzielimy. Każdego wieczoru dzieliliśmy się tym, czego dowiedzieliśmy się danego dnia – rozmowy o zajęciach stały się ważną częścią codzienności.
Jeszcze zanim znaleźliśmy się w Rzymie, bardzo inspirowało nas to, jak katolicyzm rozkwita w ostatnich latach w Stanach Zjednoczonych – m.in. dzięki działalności takich instytucji jak Word on Fire, St. Paul Center, Theology of the Body Institute, czy projekt Aquinas 101. Tym, co wyróżnia sposób ewangelizacji w USA, jest podejście znane jako affirmative orthodoxy. Polega ono na prezentowaniu prawd wiary, doktryny, a nawet moralności w pozytywny i angażujący sposób (trafiający do współczesnego odbiorcy), bez ich upraszczania czy negowania bogactwa nauczania Kościoła. Jak pokazują badania, to podejście przynosi ogromne owoce w postaci nawróceń i odrodzenia wiary w zsekularyzowanym społeczeństwie amerykańskim.
Co może być zaskoczeniem – na Angelicum większość kadry stanowią Amerykanie i to właśnie w języku angielskim prowadzone są zajęcia oraz rozmowy na korytarzach. Dzięki temu, będąc w Wiecznym Mieście, trafiliśmy tak naprawdę w pulsujące serce amerykańskiego stylu ewangelizacji i podejścia do teologii. Była to fascynująca, intelektualnie i duchowo rozwijająca przygoda.
Zajęcia z nauczania społecznego Kościoła (szczególnie Jana Pawła II) w kontekście wyzwań XXI wieku, kursy z teologii moralnej podejmujące najgorętsze debaty współczesnej teologii (np. postulaty zmiany katolickiej etyki seksualnej), czy warsztaty uczące pisania przekonujących esejów teologicznych – wszystko to dało solidny fundament do dalszego pogłębiania wiary i głoszenia jej w coraz bardziej sekularyzującym się polskim społeczeństwie.
Oferta uniwersytetu jest ogromna (wydziały filozofii, teologii, nauk społecznych i prawa kanonicznego), a dzięki stypendium – które można zdobyć w konkursie – studenci oprócz obowiązkowych zajęć programu JP2 Studies mogą uczęszczać jako wolni słuchacze na dowolną liczbę zajęć.
Pięknym aspektem czasu na Angelicum były także relacje z innymi studentami. Poznaliśmy ludzi, którzy nawrócili się kilka lat temu, dorastając w zlaicyzowanych społeczeństwach – np. w krajach skandynawskich. Przyjęli sakramenty i dziś tak bardzo pragną poznawać Boga, że decydują się na studia teologiczne w Rzymie. Uczęszczanie z nimi na zajęcia, wspólna modlitwa i udział w Eucharystii były doświadczeniami, które bardzo umacniały naszą własną relację z Chrystusem.
Na Angelicum nauka i życie duchowe idą w parze – to, czego uczyliśmy się na wykładach, medytowaliśmy później na modlitwie. Ciągła adoracja Najświętszego Sakramentu, prowadzona przez studentów, jest najlepszym przykładem takiego zintegrowanego podejścia (charakterystycznego także dla patrona uczelni – św. Tomasza z Akwinu).
Konferencje naukowe (średnio raz na dwa tygodnie), pielgrzymki organizowane przez samorząd studencki, spotkania z wybitnymi katolickimi intelektualistami z całego świata – to wszystko formowało nas przez cały rok akademicki. Jesteśmy wdzięczni za łaski, które Pan Bóg zdziałał w nas przez ten czas, i składamy ogromne podziękowania fundatorom oraz pomysłodawcom programu JP2 Studies, bez których nie znaleźlibyśmy się w Rzymie.
