O 19. rocznicy śmierci Jana Pawła II. Warto w kilku słowach podkreślić jaki był jego pontyfikat.
Drugiego kwietnia minie 19 lat od śmierci Jana Pawła II – Chrystusowego Namiestnika będącego pierwszym papieżem pochodzącym z Polski. Czasy jego pontyfikatu obejmowały wielkie zmiany społeczne, polityczne oraz ekonomiczne będące zarówno wielkimi szansami jak i wyzwaniami dla Kościoła. Największą polityczną zmianą, w której Jan Paweł II wziął aktywny udział, był upadek systemu komunistycznego – materialistycznego i w gruncie antyteistycznego świata próbującego obejść się bez Transcendencji.
Byłoby jednak fałszem napisać, że pontyfikat dzieli się jedynie na ten przed i po 1989 roku – to perspektywa przede wszystkim polska, a więc jedynie częściowa dla Kościoła, który w czasie panowania JP2 dobił do miliarda wyznawców na całym świecie.
Powszechna uniwersalność Kościoła musiała zostać odbita przez uniwersalne przesłanie papieża z Polski – jego aktywność społeczna, religijna i filozoficzna upowszechniła się na całym świecie na całym świecie a dla Polaków była źródłem nadziei w drugiej połowie XX wieku. Owoce wielu z tych aktywności są zbierane dopiero dzisiaj: rozpoznanie i kontynuacja misji katolickiej w Afryce, umocnienie uniwersalnego chrześcijaństwa w Azji Wschodniej (wystarczy wspomnieć, że w czasie pontyfikatu JP2 liczba katolików w Korei Południowej wzrosła z kilku tysięcy do kilku milionów), początek zmagań z chińskim komunizmem, zainicjowanie normalizacji relacji z Bractwem Kapłańskim Świętego Piusa X, wprowadzenie do nowego millenium et cetera.
Zmagania papieża były wszechstronne – od laicyzacji przez zwalczanie chrześcijaństwa przez wrogie państwa aż po próbę inkulturacji w wielu regionach świata. Jego śmierć drugiego kwietnia 2005 roku zakończyła historię katolicyzmu w XX wieku i umożliwiła wprowadzenie Statku Kościoła na spokojniejsze wody ostatecznie rządzone przez rękę Pana Jezusa Chrystusa.
Jego dzieła, opisane na gruncie personalizmu i fenomenologii, odchodzące niejako od klasycznego tomizmu, umożliwiły na nowo analizę subiektywnego przeżycia, zjawiska wiary oraz postmodernistycznego, pozbawionego zmagania dualizmów, świata. Jego nauczanie wciąż może inspirować zarówno przyszłych Namiestników Chrystusa na ziemi jak i katolików szukających światła w drżącym świecie półprawd.
