Jeśli nie słyszeliście jeszcze o Szkole Zimowej Instytutu Tertio Millennio, to usilnie zachęcamy do zapoznania się z tą trwającą już od dekad, a zapoczątkowaną przez o. Macieja Ziębę OP, rewelacyjną formą pogłębiania swojej ludzkiej oraz społecznej świadomości i wiedzy. W tym roku będzie to już 56 edycja, a prawa rynku przecież są bezlitosne – słabizna nie ma szans przetrwać, natomiast Szkoła Zimowa to evergreen. Twarze uczestników na załączonym obrazku, spacerujących po malowniczej okolicy, w której odbywa się Szkoła, potwierdzają tę tezę. Przejdźmy natomiast do konkretów.
Nie należy się dziwić sukcesowi tego formatu. W zeszłym roku z kilkudziesięciu uczestników, studentów i absolwentów (byłem wśród nich), ani jeden nie był zawiedziony. To ambitne grono osób o horyzontach równie szerokich, co ich poczucie humoru. O prelegentach (wśród nich wielu absolwentów Tertio, na przykład sprzed 20 czy 30 lat, a także inne, szeroko znane postaci) oczywiście nie trzeba nadmiernie się rozwodzić – jest wiedza, jest doświadczenie, ale co może najistotniejsze – jest luz.
Rozmowy z profesorami, redaktorami największych dzienników, rekinami biznesu, działaczami czy dziennikarzami z sukcesami, przy wspólnym obiedzie albo wieczornej herbatce, to podczas Szkoły normalność. Ale zazwyczaj ma to miejsce dopiero po wykładach i dyskusjach – w zeszłym roku ich liczba (odpowiadająca liczbie prelegentów) wyniosła 13. Warto wspomnieć przynajmniej niektóre z nich.
TikTok, Netflix i kaznodziejstwo świeckich
Sobór Watykański II zapoczątkował zmiany, które zniuansowały jasny do tej pory podział na księży głoszących kazania i słuchających ich wiernych. Co to jednak oznacza? Czy wszyscy mają teraz wchodzić na ambonę? Podczas LV Szkoły Zimowej ITM prof. Dobrochna Bach-Golecka mówiła o zadaniu ludzi świeckich w Kościele. Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.
Przęsła pomiędzy dwoma brzegami
Piotr Trudnowski, prezes Klubu Jagiellońskiego w latach 2018– 2023 regularnie publikujący na kanale YouTube Klubu, przekonywał, że warto się spotykać z ludźmi o odmiennym spojrzeniu na świat. Nie można wyrabiać sobie poglądów, kim są ludzie z Partii Razem czy Ordo Iuris na podstawie tego, co mówią media. Trzeba spotkać się i szukać wspólnych wartości. „Nie ma ludzi, z którymi nie warto się spotykać”.
Te same warsztaty Trudnowski miał okazje organizować na szkole Młodzieży Wszechpolskiej oraz na kongresie Rafała Trzaskowskiego – co zaskakujące, szczególnie na szczeblu samorządowym, wiele osób proponowało te same rozwiązania dotyczące np. transportu publicznego.
Innym projektem była inicjatywa „Spięcie”, gdzie pięć ideowych redakcji: Klub Jagielloński (prawica), Krytyka Polityczna (lewica), Kontakt (katolicka lewica), Nowa Konfederacja (prawica), Kultura Liberalna (centrum) publikowało wzajemnie swoje teksty raz na miesiąc. Pojawiały się wtedy głosy „jak możecie udzielać głosu kobiecie, która chce zdelegalizować Kościół Katolicki” albo „dlaczego dajecie głos nieuznającym podstawowych praw reprodukcyjnych”, ale była ogromna wartość w wychodzeniu z baniek.
O projekcie napisał nawet New York Times: „The Magazines Publishing One Another’s Work”.
CRT, Woke, Cancel culture i mikroagresja
W Critical Race Theory (CRT), jak mówił Michał Szułdrzyński, wszystkie aspekty społeczeństwa są postrzegane jako element walki na tle rasowym, analogicznie do tego, jak Marks widział wszystko przez pryzmat walki klas. Dopóki nie dokonamy całkowitej zmiany społecznej, według CRT pozostaniemy w tym konflikcie.
Na wielu amerykańskich uniwersytetach proponuje się wprowadzenie tzw. stref komfortu psychicznego, aby chronić studentów przed poglądami, które mogłyby być dla nich nieprzyjemne lub wywoływać dyskomfort.
CRT jest częścią ideologii „woke”, która nawołuje do „przebudzenia” – podobnego do tego z filmu Matrix. Według tej perspektywy świat został skonstruowany przez białego, heteroseksualnego mężczyznę, który za pomocą języka, religii i kultury utrzymuje władzę nad mniejszościami, kobietami i innymi grupami.
Jedną z metod działania w ramach „woke” jest cancel culture. Polega ona na eliminowaniu pewnych poglądów z debaty publicznej. Niektóre opinie uznaje się za nieakceptowalne, co prowadzi do publicznego wykluczenia osób je głoszących – na przykład poprzez zerwanie współpracy czy bojkot. Cancel culture potrafi całkowicie wyeliminować kogoś z życia publicznego, niezależnie od jego wcześniejszego dorobku.
W ramach tej ideologii nawet drobne gesty, jak przepuszczenie kobiety w drzwiach, mogą być interpretowane jako mikroagresja. Każdy może poczuć się urażony dowolnym działaniem, które uważa za opresyjne – na przykład klasyczny strój, taki jak marynarka i koszula, może być postrzegany jako symbol dominacji białej kultury.
Przywództwo
Prof. Dominika Żukowska-Gardzińska natomiast przekonywała, że w tekstach antropologiczno – etycznych tekstach JP2 dużo o samowychowaniu, samoposiadaniu, o czym mało się dziś mówi. Łącząc inspiracje z tej strony ze współczesnymi pisarzami ze świata biznesu, takimi jak Jim Collins, piszącym o paradoksalnych cechach lidera – skromność, siła i determinacja.
Dobry lider potrafi tak poukładać pracę w zespole, że nikt się nie czuje kontrolowany, a jednocześnie wszyscy są poinformowani i lider wie, co się dzieje. Jan Paweł II i inni wielcy przywódcy mają co prawda jakieś cechy przywódcze, ale ich mądrość polega na tym, by to doskonalić. Podejmują się tej ciężkiej pracy i są integralni – to co mówią i to, co robią, jest zgodne, integralne. Takim liderem był Karol Wojtyła.
Urodził się w 1920 roku, gdy bolszewicy szli na Warszawę. Stracił matkę w wieku 9 lat, brata gdy miał 12. Zmarłej siostry Olgi nawet nie zmarł. Czytał teksty poetyckie i religijne, gdy inni odpoczywali. Gdy był studentem, wybuchła II wojna światowa – całą okupację spędził w Krkowie. Miał predyspozycje do kariery aktorsko-pisarskiej i do kapłaństwa. Wykorzystał ten potencjał w 100% w przemówieniach.
Funkcjonował w warunkach stalinizmu i ostrych prześladowań Kościoła, a jako biskup – w ateistycznym państwie PRL, ale i w dobie dynamicznie rozwijającego się Kościoła w Polsce. Wziął udział w w największym wydarzeniu kościelnym XX wieku – Soborze Watykańskim II. Nawiązywał liczne kontakty międzynarodowe.
Kryterium czy ktoś był czy nie był przywódcą to jego oddziaływanie po śmierci. Uwzględnia to również krytykę.
***
Co roku tematyka Szkoły Zimowej jest inna, ale zawsze różnorodna i wartościowa. Tutaj można zobaczyć, kto w tym roku będzie prowadził wykłady. Zapraszamy do udziału – zapisy trwają tylko do 15 stycznia, a do 10 stycznia opłata jest mniejsza – choć aż do samego końca jest niska (Szkoła objęta jest dofinansowaniem).
